Anouk is een creatieve dertiger die werkt in de reclame-industrie. Zij deelt elke maand een nieuw verhaal. Zo hoopt zij andere jonge mensen te helpen. In deze blogpost schrijft ze over het belang van rust nemen, waarom dat soms zo moeilijk is én hoe je kleine rustmomenten in je leven kunt inbouwen.
Ik moest echt afkicken van dingen doen. Zoals ik al vaker schreef, was ik een soort workaholic met ook nog eens een druk sociaal leven ernaast. Dat ging lange tijd goed tot mijn hoofd daar anders over dacht. Rust nemen voelde in het begin als falen. Alsof ik er niet alles aan deed om mijn oude leven weer op te pakken.
Maar inmiddels weet ik beter: rust nemen is niet opgeven, het is kiezen voor jezelf. En soms betekent dat ook: ziek melden om weer op te laden.
Het duurde even voordat ik daar mijn draai in vond, maar inmiddels heb ik een aantal rustmomenten ontdekt die echt werken, ook als je hoofd nog volop aanstaat.
- Dutjes doen
Dit is voor mij dé manier om echt op te laden, ook al is het maar twintig minuten. Als stilzitten je probleem is (wat het bij mij ook was), dan is jezelf helemaal “uitzetten” soms de enige manier. Powernaps zijn geen teken van luiheid, ze zijn pure hersenverzorging.
- Meditatie(muziek)
Eerlijk is eerlijk: mediteren zelf lukt me meestal niet. Ik ben gewoon te onrustig. Maar meditatie-muziek helpt me wél om mijn hoofd rustiger te krijgen. Ik zet vaak meditatie-muziek op met lage tonen (zoek op Spotify naar 8 en/of 10 Hz en ontdek wat voor jou werkt). Dat helpt mijn hoofd om rustiger te worden, zonder dat ik echt hoef te mediteren.
- Kleuren
Ik kan dus niet goed stilzitten, daarom wil ik iets doen waar ik mijn hoofd niet voor nodig heb. Iets wat me bezighoudt, maar geen extra energie kost. En gewoon een kleurplaat kleuren helpt dan enorm. Je hebt tegenwoordig heel veel kleurboeken voor volwassenen, maar ik pak juist de kinderversies. Die zijn simpeler, vrolijker en je hoeft niet zo netjes binnen de lijntjes te blijven.
- Wandelen zonder doel
Vroeger ging ik wandelen om “fit te blijven”, tegenwoordig loop ik gewoon een blokje om om mijn hoofd leeg te maken. Geen sporthorloge, geen stappen tellen, gewoon frisse lucht, een rustig tempo en een paar diepe ademhalingen. Soms helpt zelfs vijf minuten buiten al om weer wat energie te voelen.
- Offline momenten
In het begin dacht ik dat rusten betekende: even op mijn telefoon scrollen. Maar ja, dat zijn juist prikkels (wist ik toen ook nog niet). Tegenwoordig probeer ik dagelijks één moment echt offline te zijn. Geen appjes, geen mails, geen notificaties. Alleen stilte of juist de geluiden van het echte leven om me heen (en dan dus kleuren en/of wandelen).
Ik moet eerlijk zeggen dat het echt lang duurde voordat ik deze rust kon vinden. In het begin was rust voor mij hetzelfde als niks doen en dat vond ik vreselijk. Maar ik leerde dat rust juist wel een doel heeft: je batterij opladen. En als je dat goed doet, kun je daarna weer dingen doen waar dat onrustige koppie wel lekker op gaat.
Dus nee, rust nemen is geen opgeven. Het is investeren in de versie van jezelf die morgen weer iets meer kan. Rust is niet de pauze tussen twee hoofdstukken, het ís een hoofdstuk op zich.