Het leven houdt niet op na een herseninfarct. Als iemand dat weet, dan is het de boomlange dierenarts Peter Bracht wel. Zijn levenslust overwint alles. In deze blogpost vertelt Peter over de sessie ’train de trainer’ van ‘zijn’ basketbalvereniging.
‘Peter, ik neem aan dat jij niet actief meedoet?’ vraagt Rishi aan mij als wij in Sportcentrum Forum Kwadraat in de hal op het punt staan om te beginnen aan een sessie ’train de trainer’. Wij zijn met een man of vijf, allemaal met een verleden als speler, en actief als trainer/coach bij basketbalvereniging CobraNova in Voorburg. Het afgelopen uur hebben wij, na een voorstelrondje, gesproken over wat de grootste uitdagingen zijn bij het trainen en coachen van een basketbalteam. Nu is het praktische deel van de bijeenkomst aangebroken.
‘Peter doet niet mee, omdat hij een herseninfarct heeft gehad. Zijn hersenknetter, zoals hij het noemt in de stukken die hij daarover schrijft. Die zijn echt de moeite waard om eens op te zoeken en te lezen. Ze bevatten altijd de boodschap dat je ook met hersenletsel een mooi en vol leven kunt leven en van waarde kunt zijn op vele vlakken.’ Ik zat al op één lijn met Rishi. We hebben allebei de liefde voor de sport en onze vereniging, waarvoor hij ook in het bestuur zit, en hij begrijpt helemaal wat ik probeer over te brengen in mijn stukken.
Even ben ik uit het lood geslagen en geraakt en toch probeer ik wat mee te bewegen. En, even later loop ik weer richting de uitgang. Naar de ligfiets met nieuwe ideeën voor een afwisselende warming-up voor mijn spelers van heren 3. In ieder geval het meest ervaren en gezelligste team van de vereniging en basketballend Zuid-Holland. Van de acht wedstrijden dit seizoen hebben wij er vijf gewonnen. Qua basketbal begint het er dus ook op te lijken.
