Het leven houdt niet op na een herseninfarct. Als iemand dat weet, dan is het de boomlange dierenarts Peter Bracht wel. Zijn levenslust overwint alles. In deze blog komt die levenslust ook weer naar voren: hij vertelt over zijn eerste wandeling zonder orthese.
Als je bij ons de deur uitgaat en je gaat rechtsaf de Populierendreef op, vervolgens bij het eerste tunneltje rechtsaf onder het spoor door, dan de Schipholboog afloopt tot het volgende tunneltje en weer terug, dan is dat 1,7 kilometer lopen. Er is een tijd geweest dat ik dit dagelijks deed, weer of geen weer.
De laatste paar keer dat ik dat deed, liep ik dit stuk met orthese, en dan was ik in 25 minuten op en neer. Vandaag heb ik hetzelfde stuk gelopen zonder orthese, gewoon met mijn Skechers in plaats van de orthopedische schoenen, met klapvoet dus. Voor het eerst!
Best inspannend bij 29 graden. En: ik had een kwartier langer nodig deze keer. Het is allemaal vlak asfalt, en er is ander verkeer, maar het lukt.
Wat ik ook opmerk tijdens deze wandeling, is wat voor mensen ik allemaal tegenkom en hoe ze reageren. Bijna iedereen zegt vriendelijk gedag (ik ook) en bijna iedereen knikt me bemoedigend toe, waarmee ze hun respect voor mij tonen. Soms ook met woorden. Een enkele fietser of scooterrijder stopt even om te vragen of alles wel goed gaat, omdat het er nogal moeizaam uitziet voor veel mensen.
“‘Ja hoor, het gaat prima!” Ik ben hartstikke tevreden!’ zeg ik als ik ze bedankt heb voor hun interesse en bezorgdheid. Ik geniet niet alleen van de omgeving, vogeltjes en het weer, maar ook van de aandacht die ik krijg en het respect dat ik oogst.
