In de coronaperiode ging Frank op vakantie in de omgeving van Luxemburg en Duitsland. Dit bleek een levensveranderende vakantie voor Frank en zijn partner, want hij kreeg last van hoofdpijn en andere verschijnselen. In deze blogpost vertelt hij over het einde van een moeilijk jaar en kijkt hij uit naar het nieuwe jaar, met alle goede voornemens die daarbij horen.
Op naar een nieuw jaar
Deze week is het even bijkomen van kerst. Misschien toch iets te veel gedaan. Er zijn grenzen die ik moet respecteren, blijkt maar weer eens.
De afspraken met de behandelaars beginnen in de agenda te verschijnen. Dat is positief. Nog 10 dagen, dan beginnen we.
We kijken uit naar een mooi nieuw jaar. Dank voor al jullie meeleven en ondersteuning. Er zal nog veel meer nodig zijn in het komende jaar.
Liefs en een heel mooi 2023 gewenst.
Goede voornemens
Heb jij ook goede voornemens voor het nieuwe jaar? Ik denk dat iedereen ze wel heeft, op een of andere manier, zelfs de mensen die bij hoog en laag blijven roepen dat ze er niet aan doen. Maar zijn het wel nieuwe voornemens, of voornemens die je eigenlijk het hele vorige jaar hebt uitgesteld en nu maar weer probeert op te pakken? Online, in een forum, kwam ik zelfs een app tegen waarin je al je voornemens kunt noteren en die je positief probeert te bemoedigen om vol te houden. De app was nog afgeprijsd ook 😉
Maar waarom zijn sommige voornemens dan zo moeilijk te volbrengen of zelfs in gang te zetten? Veel ligt toch aan onszelf, als je het mij vraagt. Dingen als: wil ik het echt wel zo graag? Ben ik echt bereid om iets wat ik eigenlijk toch wel leuk, lekker, spannend, etc. vind, op te geven? Ben ik bang voor de toekomst en wat die zal brengen als ik veranderingen aan ga brengen? Wat zullen anderen wel niet denken als ze mijn goede voornemens vernemen? Enzovoort. Er zijn zoveel redenen en drempels om ergens niet aan te beginnen, en er zijn nog meer smoezen om iets waar je aan begonnen bent toch maar niet vol te houden. Maar uiteindelijk blijft die ene vraag over: wil ik het echt bereiken?
Natuurlijk zitten jullie met de vraag wat dan mijn goede voornemens zijn voor 2023. Eigenlijk is de lijst best wel lang – maakt het makkelijker om een paar dingen toch afgerond te krijgen 🙂 – maar gezondheid staat uiteraard in de top 3, naast het onderhouden en verbeteren van relaties bijvoorbeeld. Door dit hele proces heen merk ik hoe omstandigheden relaties beïnvloeden – zowel positief als negatief. Ik hoop dat het me gegeven is dat mijn energie weer op niveau komt en ik in een normaal levensritme mee kan komen. De vraag is überhaupt wat normaal is tegenwoordig, maar dat is een andere discussie. Verder hoop ik dat ik veel plezier mag gaan krijgen in mijn nieuwe functie op werk. Het blijft best wel erg bijzonder dat je promotie maakt in een reorganisatie, terwijl nog helemaal niet duidelijk is hoe je uit een ziekteproces zal gaan komen. Dit geeft echt positieve energie en een drive.
Hiernaast zijn er dus best nog wel heel veel meer dingen die ik graag serieus zou gaan oppakken, maar die zal ik echt in tijd moeten gaan plannen. Zolang inspanning en ontspanning maar in balans zijn en blijven.
Hoe gaat het hier verder, vraag je je misschien af? In de afgelopen weken hebben de gezinsleden hier gestreden met en geleden onder Covid, en nu vervolgens de klassieke griep. Ik heb me dus van mijn beste kant mogen laten zien door wat meer huishoudelijke taken te doen. Niet te hardop zeggen hier thuis hoor, maar ze gaan me prima af. Je merkt enerzijds dat de energie en kracht aan het toenemen zijn, maar net zo hard dat je er ook zomaar weer doorheen bent. Het blijft echt oppassen. Met zieke gezinsleden was het even lastig om op therapie te komen, maar gelukkig is er externe hulp door mensen die meer dan bereid zijn om even in te springen. Geweldig om dat te ervaren en heel dankbaar hiervoor natuurlijk.
De laatste fysio hier lokaal was een soort apenkooi – weet je wel, van vroeger bij de gymnastiek. Zo’n beetje alle oefeningen uit de afgelopen maanden hebben we gedaan, en het is spannend en goed om te merken dat er progressie is. Verder kijk ik uit naar volgende week – de formele start van de revalidatie. Alle afspraken zijn bevestigd, dus we kunnen beginnen – alleen nu weer even de vergoedingen met de zorgverzekering uitzoeken, want het blijkt dat de tarieven nog niet goedgekeurd zijn. Allemaal lekker handig zo daags voor de startstreep, maar ook dat schijnt er bij te horen – zucht….
Kun je niet wachten op de volgende blogpost van Frank om te lezen hoe het opbouwen hem verloopt? Bezoek dan zijn blog en lees alvast zijn andere verhalen: https://hemianopsie.wordpress.com/.
