Elke maand schrijft Belinda voor Hersenletsel.nl over haar leven met NAH. Deze keer vertelt ze over haar aanstaande vakantie, over de dingen die ze nog moet regelen, de herkenbare chaos van de laatste dagen voor vertrek, en hoe ze daarmee omgaat. Ook blikt ze vooruit op een spannend nieuw hoofdstuk dat na de vakantie begint.
Het is eindelijk bijna zover!
Nog een paar dagen en dan gaan we naar Schiphol en naar het mooie Ierland. We hebben er zoveel zin in.
Ik had van de week nog wel even een déjà vu, aangezien mijn zusje op de SEH van hetzelfde ziekenhuis lag waar mijn schoonmoeder ook lag. Sterker nog: mijn schoonmoeder lag in de kamer er tegenover, een paar dagen voor onze vakantie vorig jaar.
Ook waren er wat probleempjes met de hond, en vorig jaar waren er problemen met de kat. Mijn zus mocht gelukkig naar huis en ik heb met haar afgesproken dat ze geen gekke dingen gaat doen, dus dat moet goedkomen.
En voor de hond heb ik een heel lieve oppas gevonden in de buurt van mijn dierenarts. Die heb ik ook ingelicht, dus alles moet goedkomen wat hun betreft. 😊 En mijn lieve nichtje komt in ons huis voor de katten.
Vooraf was het dus al een enorm geregel en nu, in de laatste dagen voor vertrek, is het ook weer heel hectisch. Toegegeven: mijn agenda staat ook weer te vol met allerlei dingen waarvan je vooraf denkt, dat moet er nog wel bij kunnen en dat je op het moment suprême denkt…WHY? Dat herkennen jullie hopelijk.
Afijn, ik bedacht net dat ik dus ook nog een regenjack moet hebben. Vrij essentieel in Ierland, en de mijne was na 4 jaar niet meer waterdicht, dus die had ik al weggegooid. Nou ja, dat lukt me vast nog wel voor woensdag.
Verder staat ook mijn Polarsteps al klaar zodat ik die weer bij kan houden. Vorig jaar heb ik dat voor het eerst gedaan. Iedere avond heb ik zoveel mogelijk belevenissen opgeschreven voordat ik ging slapen. Het afgelopen jaar heb ik het nog een aantal keer teruggelezen en ik vond het zo fijn om dat terug te kunnen halen.
Weet je, voordat ik NAH kreeg had ik een nagenoeg fotografisch geheugen. Ik had wel een agenda, maar ik gebruikte hem gewoon niet. Ik wist precies wie waar en wanneer moest zijn. Sinds die NAH moet ik hem wel gebruiken.
Tijdens mijn NPO (neuropsychologisch onderzoek) bleek dat ik nog steeds een bovengemiddeld geheugen heb, maar ik moet wat meer moeite doen om de geheugengegevens weer naar boven te halen. Dat vind ik vrij irritant, overigens: “het zit er wel, maar waar in welke geheugenla?”
En als ik in een drukke omgeving ben, of heel moe of overprikkeld ben, dan sla ik niet alles op, helaas. Dat vind ik nog irritanter. Om die reden vind ik Polarsteps dus echt een aanwinst voor de vakantie. Ik heb overigens geen aandelen hoor!
En dan, na de vakantie, begint er dus echt een nieuw hoofdstuk. Dan ga ik minimaal één dag in de week oppassen op lieve kleine Collin, en ga ik vier uurtjes per week aan de slag bij Basalt als ervaringsdeskundige.
Heel erg benieuwd ben ik hoe dat allemaal gaat. Het is dan overigens van groot belang dat ik mijn agenda wat beter ga beheren, want ik weet inmiddels wel dat ik het anders niet vol ga houden.
Nu is dat toch nog even “ver van mijn bed”, want eerst E I N D E L I J K op onze welverdiende vakantie!!!
Tot volgende maand,
Liefs,
Belinda
