Doordat mijn werk is weggevallen, kan ik me nu 24/7 op mijn baby focussen. We zijn altijd samen, en dat heeft zowel zijn voordelen als nadelen. Wanneer mijn baby dutjes doet, kan ik zelf ook rusten of het huis poetsen en opruimen. Hiermee ben ik tot op de dag van vandaag in conflict. Ik ben moe en wil graag energie opdoen, maar tegelijkertijd moet ik de was doen en opruimen. Het is een voortdurende strijd.
In de babyfase leek het soms alsof de zorg voor mijn kind al pittig was, maar toen begon hij te kruipen en te lopen, en merkte ik dat ik echt handen tekort kwam. Het was alsof ik van de ene uitdagende fase naar de andere ging. In plaats van dat mijn kind aan mijn borst hing tijdens de borstvoeding, hing hij nu voortdurend aan mijn been of zat hij op mijn arm. Continue de nabijheid zoeken wat ik hem ook gaf.
Wat vooral niet zo goed lukt en waar ik passende hulp bij nodig heb;
Cleaning time: Zoals al eerder genoemd, het indelen van rust en poetsmomenten. Op maandag kies ik ervoor om het huis grondig schoon te maken, omdat Prince dan met zijn oma gaat zwemmen. Dit is hun speciale dag, vanaf het moment dat hij 3 maanden oud was. Dat geeft mij tijd voor mezelf om te poetsen…HAHA
Cooking time: Het valt al snel op dat ik niet kan koken terwijl mijn baby wakker is. Ik heb de behoefte om telkens met hem bezig te zijn zodra ik een geluidje hoor. Als ik daarna terug loop naar de kookplaat ben ik de volgorde van handelingen kwijt. Ik ben dan ook nooit echt een goede kok geweest, maar ik kon mij wel concentreren op een maaltijd die ik moest voorbereiden. Nu kan ik niet zonder een recept koken. Freestylen zit er niet meer in. We hebben thuis dan ook besloten om met het concept “Hello Fresh” te beginnen. Hello Fresh komt de menu’s aan de deur leveren. Alle benodigdheden zitten in de doos + duidelijke stappen om aan de slag gaan. Dit bespaart mij zoveel tijd en ik heb rust in mijn hoofd. Het allerbelangrijkste is dat de gerechten ook nog smaken i.p.v. mijn smaakloze gepruts op een bord.
Mommy time: Als fulltime moeder voel ik me vaak verplicht om voortdurend met mijn kind bezig te zijn. Ik lees veel boekjes met hem, zing liedjes en knuffel met hem. Om toch onder de mensen te zijn, bezoek ik indoor speeltuinen en organiseer ik playdates met de kinderen van mijn vriendinnen. Wel zijn we beide vaak overprikkeld door de indoor speeltuinen of playdates. We staan continue aan. Prince heeft hier ook last van. De dutjes tussendoor hebben we dan ook beide tot op deze dag nog behoefte aan. Daarnaast neemt mijn kind eenmaal per week deel aan een kinder- en taalprogramma. Een vrouw komt dan voor een uurtje om op een speelse manier met hem bezig te zijn. Dit programma heeft hij gevolgd vanaf de leeftijd van 1,5 jaar tot nu, en nu gaan we eenmaal per week naar de ‘klasjes’ toe als voorbereiding op de school.
Me time: Ook hebben we samen besloten om toch nog last minute een opvang te zoeken. Grap van het jaar hé, last minute met alle wachttijden die tot 1 jaar oplopen. Ik had gewoon nooit gedacht dat dit nodig was, maar uit alles blijkt dat dit zowel goed is voor Prince als voor mezelf. Ik zet mijn schuld gevoel opzij en ga op zoek naar opvangplekken in de buurt. Het is dubbel want ik ben thuis en breng mijn kind naar de opvang. Hier had ik toch moeite mee en zeker wanneer zulke vragen nog aan je gesteld worden vanuit buitenaf… We hebben geluk en hij kan de week erop al een proefdag meedraaien. Dit is uiteindelijk het beste besluit geweest gezien hij vanaf 2,5 jaar oud naar het schooltje gaat. Dit zal een gezonde tussen stap zijn voor ons beide.
