Monique | Wéér december

Monique | Wéér december

Elke maand deelt Monique over wat haar bezighoudt in haar leven met NAH. De drukke decembermaand komt er weer aan, waarin Sinterklaas, Kerstmis, Monique haar verjaardag en oud en nieuw ieder jaar een uitdaging zijn. Hoe moet ze al die vieringen dit jaar aanpakken?

Zaterdag hadden we een gezellige avond met onze vrienden. Hapje, drankje en gezellig kletsen over onze komende vakantie en de kerstdagen. “Pffff, weer die drukke periode”, verzucht ik. “Jullie komen toch wel op mijn verjaardag, hé?” “Tuurlijk, gezellig!” Manlief vult direct aan: ”Ja, gezellig met de kinderen, broers, zus, die en die, oh en die kwam ik van de week tegen en heb ik ook gevraagd.”  

Ik denk: ik heb die en die gevraagd. Daarbij bedenk ik me dat onze gewone vriendengroep hier nog niet eens bij zit. Ik schiet op dat moment volledig in de stress en paniek en val uit tegen mijn man. “Dat zien we nog wel, anders doen we jouw familie wel op nieuwjaarsdag…” “Nee, die komen gewoon. Is toch gezellig?”

En voor ik het weet barst ik in huilen uit. Vrienden kijken verschrikt. Ik overzie het allemaal niet. Daar gaan we weer! Elk jaar hetzelfde liedje. Sinterklaas, Kerstmis, mijn verjaardag en oud en nieuw. En ook nog op vakantie dit jaar. 

Kinderen, familie, vrienden. Als we iedereen tegelijk uitnodigen is het veel te veel en veel te druk. Dat past ook niet in onze kamer.

Neem nou alleen al onze vrienden. Elk jaar een dilemma. “Vrienden” die ik een jaar lang niet of nauwelijks hoor, ga ik die uitnodigen? Zijn zij mijn kostbare energie waard? Best een lastige overweging. 

Nieuwe vrienden, zoals de Kronkels, met hen heb ik zo intens gerepeteerd en gespeeld dat ik ze allemaal wel zou willen uitnodigen. Weer lastig, want die kunnen met hun NAH waarschijnlijk ook niet tegen zoveel drukte. Mijn verjaardag drie vieren in december gaat mij ook te ver. Niet vieren is ook een optie, maar dan komt dat stemmetje weer: na 13 jaar NAH moet het nu toch wel een keer lukken. 

Manlief zegt: “We doen gewoon alles in een keer, zijn we er ook in een keer vanaf.” Maar pfff, 30 man in huis? Zoveel prikkels, herrie en ik kan mijn kont niet keren! Nee, dank je wel. De dag erna is het oud en nieuw en dan wil ik 00.00 uur ook halen en we hebben dan net de kerstdagen gehad. 

Vorig jaar riep ik nog: “Ik vier mijn verjaardag wel in de zomer!” Helaas, vergeten. 

Mijn vriendin slaat een arm om mij heen en biedt heel lief aan om ons te komen helpen. Superlief, maar dat neemt de drukte niet weg! De chaos en paniek in mijn hoofd ook niet. We zien wel! Laten we het deze avond gezellig houden. Ik droog mijn tranen. Eerst maar focussen op onze vakantie en hopelijk energie opdoen voor de komende kerst, mijn verjaardag en oud en nieuw. 

Liefs,

Just me, Monique