Elke maand schrijft Belinda voor Hersenletsel.nl over haar leven met NAH. Deze keer vertelt ze over de uitdagingen van NAH in de zomerhitte. Ze sluit af met een aanbeveling voor iedereen die tijdens de warme dagen extra last heeft van NAH.
Geboren in augustus. Yep, ik ben echt een zomerkind. Maar alleen qua geboortedatum. Vroeger vond ik de zomer al vervelend omdat ik als roodharige altijd vreselijk verbrandde. Er ging geen zomerdag voorbij of ik had de blaren op mijn rug staan. Ook heb ik diverse keren een zonnesteek gehad. Smeerde ik dan niet, hoor ik je vragen. Jawel hoor, maar bedenk dat in mijn kindertijd (jaren 70) factor 7 de hoogste factor was die je in de drogist kon kopen.
In mijn tienerjaren (jaren 80) kreeg ik er ook een zonneallergie bij. Met een recept van de huisarts kon ik zonnebrandcrème factor 15 halen bij de apotheek. Daarna zijn de factoren in de zonnebrand snel gestegen gelukkig. Maar zonnen als “ginger” is gewoon een no-go, waardoor de zomer simpelweg mijn minst favoriete seizoen is. Geef mij maar de herfst!
En toen kreeg ik dus op mijn 44e mijn eerste herseninfarct. Het zat in de kleine hersenen en heeft mijn hersenstam aangetikt. Vanaf dat moment was de zomer nog erger. Tot 22-23 graden kan ik het nog redelijk handelen, maar daarboven… vreselijk. Ik weet me met mezelf geen raad, zit mezelf mega in de weg, slaap nóg slechter, zit heel erg af te tellen naar de koele dagen en vind mezelf vooral heel erg zielig.
Ik weet dat veel mensen met hersenletsel het moeilijk hebben in de hitte; ik ben echt niet de enige. Het enige wat ik stom vind van mezelf is dat ik dan zoveel zelfmedelijden heb terwijl dat dus echt niet nodig is. Zoek gewoon een oplossing, denk ik dan tegen mezelf.
Dus toen laatst die 37 graden werd voorspeld, heb ik samen met mijn dochter (hoogzwanger en ook oververhit) een bioscoop dagje geregeld. Twee lange films in de relaxstoelen, tussendoor een lunch. Helemaal top geregeld. Om half 12 begon de eerste film en om 17.15 uur gingen we naar huis. De auto stond in de garage, dus was het koel, en tijdens de film vond ik het jammer dat ik geen vestje meegenomen had.
Wat een verademing! Ik kan het iedereen van harte aanbevelen!
Tot volgende maand.
Liefs,
Belinda
