De Afasiefluisteraar

De Afasiefluisteraar

Een paardenfluisteraar die voelt en ziet veel aan een paard. Een dierenarts die weet ook veel van paarden, maar dat is geen fluisteraar. Ze zeggen wel  eens, dat een paardenfluisteraar ooit zelf een paard geweest is. Dat is natuurlijk handig, want zo’n paard praat ook niet veel.
Ik had een leuk gesprek met de neuroloog van het ziekenhuis in Almere. Het ging over afasie ten gevolge van een hersenletsel. De vraag was: “Hoe kan iemand leren als hij of zij zelf niet kan praten?”. Dat is lastig om te vertellen. Daarbij ben je ook diep verdrietig en bang vanwege het verlies van contact met je omgeving. De conclusie van ons gesprek was dat een ‘afasiefluisteraar’ nog niet zo gek is…
De wetenschap van de pedagogiek betekent: ”Hoe kan je leren”? Dat heeft mij nog niet één onderwijzer gevraagd. Toch is dat een goede vraag. De leerling en de onderwijzer nemen elkaar serieus. Dit is ook het geval in de relatie tussen een “afasiefluisteraar” en degene die afasie heeft. De informatie van de ‘fluisteraar’ is belangrijk voor de families én ook de professionele zorg.
Ik heb het geluk gehad. Ik heb een paar bijzondere ‘fluisteraars’ meegemaakt. Regisseurs!!  Elke regisseur werkt anders. Het doel is hetzelfde. Het werken aan een toneelstuk en de rol van de acteur is een kunst. De methode van bijzondere regisseurs zie je alleen in de praktijk en staat niet in een boek. Dit is  handwerk op de vloer. Het uitproberen, het vertrouwen, het gepiel.

De regisseur verdiept zich in de  acteur. Alles is belangrijk; zijn psyche, mentaal, beweging, ervaring, stem, klank etc.  Het is een raar vak:  “Ga eens liggen en maak je boos .., ga eerst rennen en daarna praten, ontspan je en….. trek je schoen uit en zachtjes…  Dit is het!! Dit zinnetje! Hou dat vast!”

“Hoe” is niet zo interessant voor een regisseur. Dat het wérkt is belangrijk.

Een fluisteraar voor theater heb ik dus zelf gezien. Voor paarden is dat bekend, maar een fluisteraar voor afasiemensen? Ik geef drama aan afasiemensen en studeer ik voor ‘afasiefluisteraar’!!

Toen ik net afasie had, had ik zelf een afasiefluisteraar nodig. Dan kon mijn afasiefluisteraar vertellen, dat ik bang was en dat ik naar huis wilde. Dat ik boos was, als je naar mij wees met je vinger en mij steeds harder aansprak als ik je niet begreep. Hij kon vertellen dat ik niet hield van tekeningen en hobby’s en dat ik niet oplette bij het oefenen met logopedie. Omdat mijn gedachten bij mijn zorgen waren: hoe gaat het verder met ons gezin en gaat mijn bedrijf nu failliet?

Waar was deze afasiefluisteraar?

Gisteren een mailtje. “Is dat iets voor jou”.
Ervaringsdeskundige(n)  Niet Aangeboren Hersenletsel.

Je hebt een revalidatie proces doorlopen en bent bereid scholing voor ervaringsdeskundigen te volgen en je functie verder te ontwikkelen.

Ik ga solliciteren! Een afasiefluisteraar bestaat!